Zaterdag 12 december heb ik, samen met duizenden mensen wereldwijd, gewandeld en mijn stappen geteld om aandacht te vragen voor Antarctica dat in 2048 min of meer vogelvrij wordt. Op dit moment gelden er internationale afspraken die dit witte werelddeel beschermen tegen olie- en gaswinning en andere exploitatie. In 2048 lopen die afspraken af. Er is maar één manier om te zorgen dat het niet nodig zal zijn om in het Zuidpoolgebied naar fossiele brandstof te boren en dat is simpelweg zorgen dat hier geen reden voor is. Dat is mogelijk als het ons lukt om volledig over te schakelen op duurzame energie en grondstoffen. Dat hebben we zelf in de hand.
Antarctica is dubbel interessant voor mensen die geïnteresseerd zijn in het energie-vraagstuk, want er zijn nauwelijks kwetsbaardere ecosystemen te vinden dan het verstilde ijs van op het zuidelijkste puntje van onze planeet. En in tegenstelling tot de smeltende Noordpool, die bestaat uit drijfijs, zal het smeltende landijs van Antarctica onze zeespiegel dramatisch laten stijgen als de aarde verder en sneller opwarmt. Antarctica is daarmee als de spreekwoordelijke kanarie in een kolenmijn: als dit continent smelt is de rest van de wereld ook in gevaar.
De wandeling van 12 december was georganiseerd door The7Bclub, omdat 7 biljoen figuurlijke stappen nodig zijn om het klimaatvraagstuk op te lossen. Een initiatief dat mede is genomen om de nagedachtenis van twee dappere klimaatstrijders en poolreizigers levend te houden: Marc Cornelissen en Philip de Roo die in 2015 op hun missie in het Noord-Canadese poolgebied om het leven zijn gekomen. Philip en Marc gingen energiek en goed voorbereid, samen op een wetenschappelijke missie om fact-finding te doen over het smeltende zeeijs. Nog steeds kan ik niet bevatten dat dit hun laatste missie was.
Philip kwam uit Apeldoorn, dus uit onze regio. Ik kende beide mannen goed, maar vooral met Philip had ik een bijzondere band. Philip is een van die zeldzame mensen die alleen maar goed wilde doen voor de wereld en ook werkelijk in actie kwam. Niets was hem te veel. Als 15-jarig jongetje was hij al de beste Ranger van het Wereld Natuur Fonds. Omdat hij zoveel geld had ingezameld won hij de hoofdprijs: een reis naar Antarctica. Daar besloot de toen nog kleine Philip, die danig onder de indruk was van de schoonheid, kracht en kwetsbaarheid van de natuur, dat hij zijn leven wilde wijden aan het beschermen van Antarctica.
Het is nu bijna kerstmis. En door het coronavirus zal het kerstfeest voor velen wat kleiner en knusser zijn dan anders. Het is hoe dan ook de tijd van reflectie en goede voornemens. Wat zou het dan mooi zijn als we in 2048 Kerstmis kunnen vieren in de gedachte dat al het werk van mensen als Philip en Marc niet voor niets is geweest en Antarctica veilig is. Het maakt daarom eigenlijk niet uit wat je geloof of levensovertuiging is, om de kerstgedachte uit te dragen: laten we goed zijn voor elkaar en onze planeet. Het is harder nodig dan ooit.
Namens het hele team van Cleantech Regio wens ik u prachtige kerstdagen en schitterend, duurzaam 2021.
Arko van Brakel